ေထာင္က်သြားၿပီဆုိေတာ့ … စိတ္ထဲမွာေပ်ာ္သလိုလို။ … ဒီလိုခံစားခ်က္မ်ားကို ႏိုင္ငံ ေရးႏွင့္ ေထာင္ထဲေရာက္ဘူးသူတိုင္း၊ ေထာင္က်ဘူးသူတိုင္း ခံစားရလိမ့္မည္ဟု မိမိ ေတြးၾကည့္မိသည္။
ေထာင္မက်မီ စစ္ေဆးေရးကာလမ်ားမွာ… တုိိက္္ပိတ္၊ စစ္ခ်က္ယူ၊ ေနရာအေျပာင္းအ ေရႊ႕ သူတို႔ကေထာင္ခ်ဖို႔ ပုဒ္မ၊ ပုဒ္ထီး ေတြရွာေဖြ။ လုပ္ၾကံခ်က္ေတြနဲ႔ ့အလုပ္မ်ားေနတဲ့ ေန႔ေတြဟာ… မိမိတို ့အတြက္ေတာ့မသက္သာလွပါေခ်။
ခါးေစာင္းသြားသူ၊ ဘတ္သီးတလံုးႂကြမ္းသြားသူ၊ သြားႀကိဳးသူ၊ နံနိမ့္သြားသူ၊ ဆီးေၾကာ ပိတ္သြားသူ၊ ပါးႏွစ္ဖက္တြင္ အာလူးသီးေတြထြက္သြားသူ၊ အစာငတ္ခံရသူ၊ ခ်ီးေစာ္နံ ေသးေစာ္နံ၊ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္၊ ေငါင္ေတာင္ေတာင္ …စတဲ့ ကိုယ္စိတ္ဒါဏ္ရာေတြြ က လြတ္လာၿပီး ရွင္းရွင္းလင္းလင္းအေဆာင္ေပၚသို႔ ေရာက္လာခဲ့ေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ မရွင္းၾကေသးေသာသူမ်ားကား မေရာက္လာေသး…။
ေထာင္က်ဖို႔ရက္၊ ရံုးထြက္ ၊ စီရင္ခ်က္ခ်၊ ျပစ္မႈအလိုက္ ဖတ္ျပၿပီးေတာ့ ပုဒ္မအလိုက္ လူ စုံသြားေတာ့သည္။ အဲ့ဒီေတာ့မွသိရေတာ့သည္။ ေအာ္ငါတို႔ အမႈတြဲမွာ ပါလာတဲ့သူေတြ က သည္လူေတြကိုး…ဟု။……ဇာတ္ရည္လည္သြားၾကသည္။
အင္း… မေသၾကေသးဘူး ။ ေနာက္ပဲြဆက္ေတြ…က်န္ေသး တာကိုး ဟုလည္းသက္ ျပင္းခ်မိေသးသည္။ သင္ခန္းစာေတြရၿပီး ျပင္ဆင္္ရေပဦးေတာ့မည္။ အရွင္လတ္လတ္ သည္ ငရဲရက္ေတြ ခံစားေပးၿပီးရင္ ေရွ႕ဆက္လုပ္ႏိုင္ၾကဖို႔လည္း ျပင္ဆင္အားေမြးရင္း တိုက္ပြဲ ဝင္ ရေပဦးမည္ဟုလည္း ေတြးေတာေနၾကျခင္းလည္းျဖစ္ပါသည္။
ေထာင္ထဲမွာေနခဲ့ရ၊ ေထာင္တြင္းတိုက္ပြဲဝင္ခဲ့သည့္ အေတြ႔အၾကံဳအဆင့္ဆင့္အရ သံ ေယာဇဥ္ႀကီးလြန္းအားႀကီးသည္။ အေတာ္ခင္ၾကသည္။ ေထာင္ကထြက္လာၿပီးေနာက္ အျပင္မွ ဆံုၾကလာလည္ၾကေတာ့ အသစ္ေတြျဖစ္ရသည္။
အားပါးတရေျပာၾကဆိုၾကႏွင့္ တတ္ႏိုင္တဲ့သူကေႂကြးၾကေမြးၾကႏွင့္။ နင္တို႔ ့ေထာင္ထြက္ ေတြဟာ ငါတို႔ေမာင္ႏွမေတြထက္ေတာင္ ခင္ေနၾကသလိုပါပဲလား။
ယုံၾကည္ခ်က္တူ၊ ေထာင္ထဲတိုက္ပြဲဝင္အေတြ႔အၾကံဳ၊ ျဖတ္သန္းမႈမ်ားအရ။ ရဲေဘာ္စိတ္ အျပည့္။ မတူလၽွင္ၾကရင္ေတာ့ တမ်ဳိးျဖစ္သြားၾကသည္။ လမ္းမွာေတြ႔တာေတာင္ ႏႈတ္မ ဆက္မိၾက။ ဒါကလည္းသဘာဝ ျဖစ္ေပမည္။ လက္ေတြ႔ဘဝထဲက ခံစားရတဲ့ စိတ္ေဝဒ နာ ဝတၲရားတခု ပင္ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။
ေထာင္က်သြားၿပီဆိုေတာ့ သူတို႔က တတ္ႏိုင္သေလာက္စုထားၾကသည္။ အထူးေဆာင္အေဆာင္ ၃ အေပၚထပ္။ အခန္း ၃။ မိမိတို႔ကို ထိုစဥ္က မဆလ သတင္း စာမ်ားကေရးၾကသည္။ ေက်ာင္းသားဆိုးမ်ား၊ ရဟန္းဆိုးမ်ား ဟု ဦးသန္႔ ့ဈာပနကို အ ေၾကာင္းျပဳၿပီး ႏိုင္ငံံေတာ္ကိုဆူပူလႈပ္ရွားသူမ်ားဟုလည္း ေရးသားၾကေသးသည္။
၁၉၇၄ ဒီဇင္ဘာ ၁ဝ ရက္ညတြင္ ရန္ကုန္ပင္မ တကသ ဝင္းတြင္းတြင္ ကမာၻ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဖခင္ႀကီးဟု မိမိတို႔ၾကည္ညိဳေလးစားသည့္ ဦးသန္႔ အုပ္ဂူႀကီးကိုျမႇဳတ္ႏွံၿပီးစီးခဲ့သည္မွာ ၂ ရက္ရိွသြားၿပီျဖစ္သည္။
အဲ့ဒီ ညမွာပင္ အဓိပတိလမ္းမထိတ္တံခါးဝႀကီးကို အတင္းဝင္ဖ်က္ဆီး ဦးသန္အုတ္ဂူ၏ ႀကီးကိုလည္း ဖ်က္ဆီးကာ လုယူသြားၿပီးေနာက္ တကၠသိုလ္ဝင္းတြင္းရိွ၊ လာေရာက္ ဂါရ ဝျပဳၾကေသာ ရဟန္းရွင္လူ၊ ေက်ာင္းသားျပည္သူမ်ားသာမက၊ အရပ္ဝတ္ စစ္သားမ်ား၊ ပုလိပ္မ်ား၊ အရာရိွမ်ားပါမက်န္စုစု ေပါင္း ၅ဝဝဝ ေက်ာ္ကို ဖမ္းဆီးကာ အခ်ဳပ္ကားမ်ား၊ တီးအီး အလဲဗင္း အမိုးပြင့္ ေလာ္လီကားမ်ားေပၚတင္ၿပီး၊ စစ္သံုးပန္းကဲ့သို႔ ေခါင္းငံု႔ခိုင္း ကာ ကားေပၚမွာပင္္ ႐ိုက္ႏွက္ႏိွပ္စက္သြားသည္ကို ျမင္ရေသာ၊ ဒီဇင္ဘာ ၁၁ ရက္ နံနက္ ခင္္းျမင္ကြင္းကိုျမင္ရေသာ ရန္ကုန္လူထုႀကီးမွာ မခံမရပ္ႏိုင္ဘဲ ေဒါသထြက္ကာ၊ ကမာ ရြတ္မွစၿပီး လူစုခ်ီတက္သြားၾကၿပီး ၿမိိဳ႕လည္ေခါင္တြင္ လူအုပ္စုမ်ားလာကာ မီးပိြဳင့္မ်ားကို ဖ်က္ဆီး၊ ႐ုပ္ရွင္႐ုံတ႐ုံလည္း မီး႐ိႈ႕လိုက္ပါေတာ့သည္။
သူတို႔ ၅ဝဝဝ ေက်ာ္ကိုလည္း တပ္ရင္းမ်ားျဖင့္ လမ္းပိတ္႐ိုက္ႏွက္ဖမ္းဆီးကာ ရန္ကုန္ ေထာင္ႀကီးခ်ဳပ္၊ အင္းစိန္ေထာင္၊ ေရၾကည္အိုင္ႏွင့္ အျခားေထာက္လွမ္းေရး ထိန္းသိမ္း ေရးစခန္္းမ်ားတြင္ စစ္ေဆးကာ၊ စစ္ခံုရုံးမ်ားျဖစ္ ေထာင္ခ်ၿပီးေနာက္္ ခံဝန္ခ်က္မ်ားျဖင့္ အသုတ္လိုက္ လႊတ္ေပးခဲ့သည္။ အဲ့ဒီတုန္းက ေထာင္ၾကမ္းခင္းေစ်းက ၃ ႏွစ္ပဲ ရိွေသး သည္၊၊သူ ့အထက္ မလႊတ္ေတာ့ပါ။ စုစုေပါင္းလူ ၁ဝဝဝဝ ေက်ာ္တြင္ ၅၂ ေယာက္က်န္ခဲ့ သည္။ ျပႆနာရွာသူမ်ားဟုပင္။ အမ်ားျဖင့္္ လက္ရိွ ေက်ာင္းတက္ေနက်သူမ်ားျဖစ္ၿပီး အထက္တန္းေရွ႕ေနႀကီးမ်ား၊ ဆရာဝန္၊ အဂၤ်င္နီယာ၊ ေဆးေက်ာင္းသားမ်ား၊ ပညာေရး တကၠသိုုလ္၊ ဂ်ီတီအိုင္၊ အာအိုင္တီ၊ စီးပြားေရး၊ ပင္မတကၠသိုလ္္၊ အထက္တန္းေက်ာင္း သူမ်ား၊ ရဟန္းေတာ္္မ်ားပင္ပါသည္။
၁၉၇၅ ဧၿပီလ ၇ ရက္ေန႔တြင္ ေနာက္ဆုံးပိတ္လက္က်န္မ်ားကို အသင့္႐ိုက္ႏွက္ထားၿပီး သားစာရြက္မ်ားျဖင့္ အင္းစိန္ေထာင္ေရွ႕တြင္စစ္ခံုးရံုး ၁၊၂၊၃ တို႔ျဖင့္္ ေထာင္္ခ်ခံခဲ့ရပါ ေတာ့သည္။
မိမိကေတာ့ ၇ ႏွစ္ေပါက္ေစ်း ျဖစ္သြားေတာ့သည္။ ဗိုလ္မွဴးႀကီး တင္ကိုကို၊ ေလတပ္က တဦး၊ ေရတပ္ကတဦးတို႔က စီရင္ခ်က္ခ်ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဦးခန္္႔၊ ဦးစံသာေအာင္တို႔အား သက္ေသအျဖစ္ထားကာ၊ စက္မႈတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားျဖစ္ၾကသည့္ ကိုသိန္းလွေမာင္၊ ကိုေဌးေအာင္၊ ကိုခင္ေမာင္လတ္ တိို႔အားလည္း သက္ေသအျဖစ္ထြက္္ခိုင္းခဲ့ေၾကာင္း သိ ခဲ့ရပါသည္။ စာရြက္ပါအတိုင္း စြဲခ်က္ေပါင္း ၈၅ ခု၊ ရာဇသတ္ပုဒ္မႀကီး ၆ ခုေက်ာ္၊ ႏုိင္ငံ ေတာ္ အၾကည္ညိဳပ်က္ေစမႈမ်ားျဖင့္ ခ်ျခင္းျဖစ္သည္။ ဖတ္ျပၿပီး ေနာက္ဆုံးဘာေျပာခ်င္ ေသးလဲဟုဆိုေတာ့ မိမိက စိတ္ခ်ဥ္ခ်ဥ္ႏွင့္ အမွားႏွင့္အမွန္ကိုေတာ့ ဘာမွမေျပာလိုပါ ေနာင္ သမိုင္းနဲ႔ျပည္သူက အေျဖေပးပါလိမ့္မယ္ဟု ေျပာလိုက္ရာ ေရွ႕ေနႀကီးေက်ာ္လင္း က သြားေပၚေအာင္ျပံဳးျပတာျမင္သြားၿပီး အေဆာင္အျပန္တြင္ မပါလာေတာ့ေပ။ေက်ာင္း သားေတြကိုေျမႇာက္ေပးတယ္ထင္ၿပီး ၆ တိုက္ေခၚ အေမွာင္တိုက္ထဲ ေရာက္သြားသည္ ဟု သိလိုက္ရသည္။
ဆက္လက္တင္ဆက္ပါအံုးမယ္…
ေမာင္ေမာင္တိတ္
မကဒတ
0 comments:
Post a Comment